Mount Rushmore-Buffalo

We zijn zoals gewoonlijk vroeg op. Gisteren kwam er nog een camper van Canadream de camping bij Mount Rushmore oprijden. Waren uiteraard ook uit onze groep. Volgens de campingbaas waren er de dag ervoor ook al drie campers met Nederlanders. We zijn kennelijk niet de eersten van onze groep.
Die mensen die wij hebben getroffen hebben al een paar vrije dagen genomen, maar ze rijden dan ook dik 600 km. per dag.

Als we opstaan zien we zowaar een blauwe hemel met wat wolkjes er in. Het is nog steeds koud, maar dit maakt het wel veel vriendelijker. Voor het vertrek leeg ik nog even de grijswatertank, dus die van de keuken, wastafel en douche.
Om even over achten rijden we weg. Naar Mount Rushmore. Dat is maar een paar minuten rijden. We moeten betalen voor het parkeren, $11. Voor het bekijken van de beelden heeft de beeldhouwer bedongen dat daarvoor geen fee zou worden gerekend. Dus doen ze het zo. Al om net negen uur rijden we weer weg. Leuk om te zien en dan heb je het gehad.

Op naar Crazy Horse, nabij Custer. Kort ritje. Bij Crazy Horse blijven we wel een paar uren. Het kost $22 voor met zijn tweeën, maar daarmee wordt de hele bouw van het beeld gefinancierd. Ze draaien er een film over hoe dat beeld gemaakt wordt en de achtergronden er van. Je gaat gelijk met andere ogen kijken.
We boeken een bustoertje ($4 p.p.), zodat we het beeld ook van voren kunnen bekijken. Eer dat ze dit klaar hebben liggen wij al een paar jaartjes onder de zoden. Bij het beeld, nou ja 600 voet er beneden, lopen de alpenmarmotten en kalkoenen gewoon rond.
Volgens mij heb ik prachtige foto's, met die mooie blauwe achtergrond met daarin wat van die watten. Het is prachtig weer en het beeld is indrukwekkend. Rijk had al gezegd dat Crazy Horse mooier was dan Rushmore en ik ben het met hem eens. Die vier beelden van de presidenten kunnen samen ruim in het hoofd van Crazy Horse. Dat geeft een beetje een indruk hoe groot dat beeld gaat worden.

11.45 rijden we weer weg. We hebben een camping gevonden bij Buffalo en die willen we proberen te bereiken. Pakweg 300 km. verderop.
Onderweg struikelen we zowat over de herten. Honderden. Ik moet zelfs een keer op de rem, omdat ze het nodig vinden om op klaarlichte dag vlak voor een camper over te steken.

We passeren de staatsgrens met Wyoming. Het landschap verandert weer. Nog steeds farms met koeien, maar tussen het gras staan nu van die tumble weeds. Gelukkig staan ze nog wel vast. Het is zondag, dus kennelijk tijd voor de rodeo. We zien diverse pick-up trucks met paardentrailers en de daarbij behorende cowboys/girls. We weten alleen niet waar ze heen gaan en ze rijden te snel om ze te volgen. Dan maar geen rodeo.

We bereiken de camping tussen 17.15 en 17.30. Inchecken en we nemen weer een plek met alleen water en elektra. Het is lekker, maar fris weer en dus zetten we de stoelen buiten en nemen een Marguerita with a twist. 8 % alcohol. Die voel ik wel. We proosten op mijn eerste dag als pensionado.

Om 18.05 draait er een Canadream camper het terrein op. Het zijn de man en vrouw van de rolstoel op het vliegveld van Toronto. Het is een gezellig weerzien.